Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
kimsəsiz — sif. 1. Heç kəsi (yaxın qohumu, arxası, köməyi) olmayan; adamsız. Kimsəsiz uşaq. Kimsəsiz qadın. – <Araz> kimsəsiz, tək bir adam idi. A. Ş.. Bu gün Hüseyn artıq arxasız və kimsəsiz bir yetimdir. S. Rəh.. // İs. mənasında. Hər gecə əxilər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kimsəsizlik — is. 1. Kimsəsiz adamın halı; təklik, adamsızlıq. Bu gözlənilməz sədəqə Sürəyyanın ürəyini kimsəsizliyin dərin acısı ilə doldurdu. Ə. M.. Dahi şairin böyük arzularla dolu qəlbi ümidsizliklə, kimsəsizliklə z. boşalmışdı. M. C.. 2. məc. Tənhalıq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ara — is. 1. İki nöqtə, iki şey arasındakı məsafə. Bakı ilə Gəncə arasında asfalt yol var. Məktəblə evimizin arası yüz addım olar. – Qulam Əsgərov düşmən ilə öz aralarındakı məsafəni bilirdi. Ə. Ə.. 2. Boşluq, açıqlıq, boş yer, açıq yer, məsafə. Ara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bisahib — sif. <fars. bi. . . və ər. sahib> 1. Sahibsiz, yiyəsiz. Bisahib ev. Bisahib at. 2. Baxımsız, himayəsiz, kimsəsiz. Bisahib uşaq. – <Sona xanım:> Qurbanın olum, məni öldür, onu aparma! Məni bisahib qoyma! M. F. A.. Bu qaranlıq ev içrə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
adamsız — sif. Kimsəsiz, yalnız; adamı, köməkçisi olmayan; arxasız, himayəsiz. O adamsızdır, heç kəsi yoxdur … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düz — 1. sif. Enişi, yoxuşu, çuxuru, təpəsi olmayan, hamar (səth haqqında). Düz yer. Düz çöl. Düz meydança. Düz döşəmə. Düz taxta. 2. is. Düzən, çöl, düzəngah, düzənlik. Mil düzü. Cıdır düzü. Düzlərdə yaşayan əhali. – Cücələrim gəzə gəzə; Səhər hindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köməksiz — 1. sif. Heç bir köməyi olmayan, heç kəsdən kömək görməyən; aciz. C. Məmmədquluzadə Novruzəlilərin ürək dağlayan yazıq, ağır və köməksiz həyatlarını çox təbii və inandırıcı təsvir edir. M. İ.. // Tək, kimsəsiz, adamsız, himayəsiz. Köməksiz yetim.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qayğısız — sif. 1. Fikri, qayğısı olmayan, heç bir şeyin fikrini, qeydini çəkməyən; fikirsiz, laqeyd. <Kərim xan> Tehranın boşalmış küçələrinə tamaşa edir, qayğısız bir adam kimi yavaş yavaş yeriyirdi. M. İ.. 2. Qəmsiz, kədərsiz, dərdsiz. Qayğısız… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tənhalıq — is. 1. Təklik, yalnızlıq, yalqızlıq, kimsəsizlik. Könlümü tənhalıq eylərdi pərişan sinədə; Olmasaydı cəm hər yanımda peykanın görüb. F.. 2. Boş yer, kimsəsiz yer, adam olmayan yer; issızlıq. <Qasım:> Mən bu tənhalıqda çox qüssələndim. S.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əncuma — (Sabirabad) yetim, kimsəsiz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
